THIS IS AN ENGLISH TRANSLATION OF THE TRANSCRIPT OF THE ABOVE VIDEO

Translation by FromRome.Info’s Polish Correspondent

P- Laudetur Jesus Christus

AL- In secula seculorum Amen.

P- Viewers and listeners of Archbishop are asking your Excellency to speak out on the Motu Prioprio “Traditionis Custodes” in which pope Francis restricted celebrating Tridentine Mass and has in practice banned the celebration of the Traditional Mass in parish churches. In this way, he has changed the decision of Benedict XVI, made sixteen years ago. From now on, the bishops have to give permission to celebrate the Mass in extraordinary form to individual priests, additionally Tridentine Masses can only be celebrated in appointed places, not in the parish churches. Nevertheless, the first Polish bishops are giving the permissions for celebrating Traditional Mass according to the new rules, trying not to make it difficult for the faithful to participate in Traditional Mass: The Bishop of Elblag, the Bp of Wroclaw. That happens not only in Poland but also in USA. American bishops in USA, in reaction to pope’s Motu Proprio, published statements regarding the rules for celebrating Traditional Mass. As is seen, there is some discontent, and not only in traditional circles, also some problems can be seen by the bishops that never were familiar with Traditional Mass. I would like to ask the Archbishop to comment on this.

Archbishop Lenga:  To be honest , I am not surprised by that. It’s like a continuation of this is hermeneutic of Bergoglio, who compared to the popes of the council and after the council, has already precisely unleashed the damages to all the Sacrum, that had still been left in the souls of the faithful Catholics.

What drives him against it? It’s hard to look into his conscience. But his external acts, behaviors, treatment of the Catholics who want to live in obedience to the Gospel, in full tradition, imitating Lord’s saints that were faithful to Christ through the centuries, in the most difficult conditions of persecution, … so it seams that today, sitting on the pope’s throne, Bergoglio is completely damaging the unity and legacy of nearly two thousands years that have lasted from Christ’s time until the second Vatican council. He is really trying it to the maximum, to damage everything that still gives any signs of glory and worship to Jesus Christ as a God and as a man.

Let’s say, that today’s Catholic Church is much lowered from the level of the Heavens. And God’s Second Person, Jesus Christ, is practically de-sacralized. And if Christ is mentioned as a man, He is being mentioned the same as any other, just someone similar to many, without any special reverence and glory for Him. When He is mentioned, it’s usually in the context of their own statements that have nothing to do with God, reverence or with what Christ established in His Church – that His Church would be a sign for the people of the whole world. The sign of salvation,  and of the Sacraments that sanctify man in this life, so that he be cleansed from sins and enlightened by God’s grace, become pleasing to God already here on Earth, while aiming, in this valley of tears, for the heavenly homeland. There is manifest, even without using a magnifying glass, that the steps coming today out of Vatican, and Bergoglio, who is the reason of that all or the executor of that all — I think both, the initiator and executor — and is forcing others to immediately accept it. He is acting not like a father but like a step-mother, who loves those children he wants to love, because that’s what he likes, but not the children who want to love the God Who created them, who want to love Jesus Christ who redeemed them, who want to live in the fullness of the Holy Spirit, not the children of evil, of the masons, Pentecostals that have nothing to do with the Holy Spirit. But this latter is what is their pleasure today — while they give one another positions, praise, incensing each other — the society of the limited responsibility that usurps power in the Catholic Church, a Church that has been built in prior ages by our fathers, grandfathers and generations of centuries before. These gave God the greatest worship, building the most beautiful churches, the most beautiful altars, the most beautiful monstrances, amenities, just to give the glory to the One God of the Holy Trinity.

On the altars where the Traditional Mass was celebrated, in the Latin Rite, perfected since the the time of the Apostles, over the ages, and confirmed by the version profoundly explored and given to the Church as the best source of deepening the faith, by the pope Pius V.

Until today.

It has been here for nearly 450 years. Pope Pius V didn’t change anything that was before him but only perfected and ennobled it; out of piety he took away what was unnecessary, for the glory of God, and the centuries-old prayers gave the Mass the pinnacle of perfection in worshiping God that is only possible on Earth.

Whereas Paul the VI, whom they call holy, did all the opposite. He changed nearly two thousand years of Catholicism and made his own — I have no idea what to call it — mass: protestant, Jewish, Judaic. It’s hard to say what else it is. Specialists not in the mass but of politics were involved in creation of this cancer. It doesn’t help people who come to this Mass to feel that Jesus Christ offers Himself for them and obtains for them graces of forgiveness, mercy, and love that come from the greatness of God, and that He Himself is Love. God wants to give Himself whole to us and wants our participation, to be there with Him. While that damaged-mass, which at the beginning of establishing it in 1970 (in the capital where the Mass of All Times was established was damaged by Paul the VI), was given to the Church as the best one. This neoplasm has got nothing best, this is protestant, modernistic neoplasm, that has nothing to do with what Christ has given to His Apostles and the whole Church from the beginning and until the end of Times.

Today Bergoglio, as the one being faithful not to the Church, and not to the Christ, but to damaging the Church to the end, today he put out the priests, bishops, many faithful who found in tradition of the Sacrum and in the piety of their spirit, humility of the heart: these who want to give Jesus Christ the greatest glory and praise, Bergoglio in one moment put all of them outside the law, acting against them as if they were some of the world’s terrorists.

Bergoglio establishes that the Mass of All Times becomes the obstacle, as in fact it is the obstacle to the masonic, lay, modernist, liberal, progressive cancer forced upon the Church. From now own, there will be punishments for bishops, priests, faithful: people who will suffer because of loosing this great spirit and being forced by the post Vatican II counciliar legislation. There is plenitude of books on the subject of the Second Vatican Council, how it all happened, how Church enemies inside of the Church were destroying the Sacrum, how the popes submitted to that, until today’s Bergoglio, who is sitting there on the pope’s throne. They damage the Sacrum to make the Catholic Church one of many churches, not the main one.

Our Church is established by Jesus Christ; where the Muhammad of the Muslims is not God, but Christ is God. If the vicar of Christ, that the pope should be, objects to Jesus Christ, who established His Church for sanctifying people and leading them to holiness and the unity with God, or acts in this way, I reckon people of tradition should object to this, firmly oppose this, and they have the right to do so, as they should be obedient to Jesus Christ rather than to the vicar who preaches his erroneous whims and desires instead of defending many centuries of tradition of the Church, and Her dogmas. He doesn’t speak of God’s commandments, he doesn’t speak of conversion of sinners in the time of so called pandemic” or epidemic. He doesn’t do anything to direct all the people and churches in the world to conversion, to the prayer of expiation to God so that God could look upon our penance and help us. But contrary to that, he, in a proud and cynical way, in various ways, tries to destroy the rest of God’s inheritance on this Earth in order to pave the way for the coming of the Antichrist.

Do not submit to all this.

I am telling this to myself and all those who are of the image and resemblance of Jesus Christ, to those who have not yet lost it: those who have a mind and have a will: to brace up and object to that  each in his own. And to those Bishops and Priests who still persevere and celebrate the Traditional Mass: to give hope to those little groups of faithful who desire it so much today, to those who feel the Sacrum with full devotion of the spirit and body and cling to it. That the priests should abandon this system of oppression and lies and became those who are called to proclaim Truth about the Christ, not the lies of today’s world and today’s Church damaged by the masons.

As Archbishop Viganò says, the Catholic Church is controlled by Freemasons and today it proclaims not the Gospel of Jesus Christ but the masonic postulates, and deforms strong words of the Holy Scripture in order to make the agenda not of the Heaven but of the Earth — and rather not of the Earth but of the Hell that governs the Earth, of the Demon who has got the Earth in his claws and rules this world to prepare people to give him worship and glory.

The Christ has taught us, when He himself rejected the temptations of the Demon who said, “Give me the praise and I will give you all the wealth of the world”; He responded: “You will give praise and glory to your God alone!”

We should reject all the corruption, no matter from whose mouth it will come, whether from Bergolio’s , cardinals or corrupted bishops, and follow the pure seed of the teaching of God that has been followed over ages by the all faithful martyrs. But the corrupted teaching of those who are today sitting on the top of the Church but say nothing about their Master, should not be followed.

But Jesus Christ will come quickly, like the lightning, and there will be the end, and He will judge their and our acts.

We should listen first to the Christ and those who reveal Him on this Earth and faithfully and truthfully serve Him; and suffer for it.

Those who incense each other instead – the “society with limited responsibility” — who shut the Catholic Churches, who chased out faithful Catholics from the Churches, who are forcing people to, and push on their hands Holy Communion profaning the Body of Christ, and spray some liquids at the most holy liturgical acts of the Most Holy Sacrifice of the Mass — it all shows that they have not believed for a long time that there is Transubstantiation of the bread into the Body of Jesus Christ and of the wine into the Blood of Jesus Christ. They don’t believe it for a long time, therefore their conversations and messages are so shallow: it’s just an evangelical gibberish that has nothing in common with preaching the Gospel as Christ proclaimed and entrusted the Church by saying “ Go and teach all the nations as I told you”.

Don’t speak from your own authority but speak from His, the way He preached. When they stopped talking about Him then we see the results of all that as it is now. I am not surprised. The Traditional Mass is not forbidden yet, but the possibility of celebrating it is so restricted that those who took over the Church will be promoting their own minions who even can celebrate the Traditional Mass, but won’t be preaching the Gospel of the first centuries of Christianity and the all tradition up until the Second Vatican Council. They will only be preaching that which damaged the whole Sacrum during the Second Vatican Council and has been damaging the Church to the end throughout the nations 50 years after that council. It looks that the 50 years of the new “tradition,” that is a cancer, is more important than the tradition of 1950 years after the Christ.

This is a total lie.

And this lie needs to be objected to because the vocation to holiness of any of us is more important than being obedient to those who don’t lead us to holiness, but rather draw us away from salvation like the wolves in the sheep skins. Salvation is worth the fight for it, it is the opposition to wolves, whether the wolves in the world or wolves in the sheep skins in the Catholic Church who torture us and throw us out of the churches to lead us astray. Our vocation is everlasting life in Jesus Christ. Jesus waits for us, helps us, so don’t submit yourself to all that.

I am not surprised that the bishops, today, in their majority, liberal and modernists, who have not had faith for a long time,  that these will never allow that anyone would celebrate Traditional Massin their area. Because they don’t want to have problems with Vatican while they want to have a good, warm sleep and good life at the trough and “donations in envelopes”. They don’t care about people that come to the Church but about the grants that they will be getting from the Evil One and the kingdom created by him. Those will be supported (by the system) who have nothing to do with Christ and Salvation.

Lets fight all this. As much as we can, everyone from own place.

Catacombs are starting. Bergoglio by his Motu Proprio opened people’s eyes that catacombs have already started. And that requires that we open shrines in our homes, as it used to be in Kazakhstan when I arrived there. In every house of every village, there was a space where there was an altar with the Crucifix, holy images, and every priest who could get there could celebrate Holy Mass in the house like this. Do the same today, o Catholics faithful to the Tradition, if you want to be redeemed instead of going that wide spacious path to the condemnation. Look for those serious, brave priests.

And you brave and earnest priests who take your vocations seriously try to get out of the system of badness, of this totalitarian system of trespassing on your freedom in Christ, your ministrations in Christ, your testimony as the second Christ on Earth, so that the people can see you and know through you, by looking at your acts – this God who redeemed us and enlightens us.

Going, asking and humiliating yourselves in front of the bishops, who will never allow for celebration of TM, this is a mockery of those people who are the best part of the Church. Bergoglio acted not according to the Christ so he can not have the mandate for the obedience to his own caprices, because he is not obedient to the will of Christ. So everyone can duck out from this kind of company that is not fully Catholic.

I am Catholic and I want to be Catholic, I try to be Catholic, I fight for it, I care, that’s why I talk about it. I am not urging everyone to dissent, but if someone feels that he wants to be saved then exit this “society of limited responsibility” which is a wide and spacious road to hell. And go to the hard hills where you will be persecuted, but the Truth will set you free. And the Truth requires sacrifice, blood. The first persecutors of us will be Bergoglio, the Vatican, the cardinals and the bishops, parish priests and clergy. They will be persecuting the monks in convents to force them, to break their conscience, to make them to be the obedient tools in their hands. In order that they won’t object anything but just accept the agenda that prepares the place for demon, rather than God.

And Christ will come anyway, as the Lord of the Earth and of the Heaven, and He will judge the leaving and the dead. Everyone of us will stand in front of Him and we will be judged on love, in front of Him. Think of this, Bergoglio. And think of this, you bishops: How much love do you have for Christ and how much love you have for your impious acts? God will judge you from the acts made out of love for Him and from suffer for it, instead of sitting on the chairs and self-pasture well. You should fed your sheep upon the best pastures and lead them to the sheepfold of which Shepherd is Jesus Christ.

Amen.

P- Thank you Archbishop for these words.

AL- Thanks be to God.

Rome, Italy — July 28, 2021:  This afternoon, Br. Alexis Bugnolo filed a criminal complaint against the policemen and women who caused an international sensation after midnight on May 1, 2021, when they interrupted him and 7 other Italian citizens who had gathered to pray the Perpetual Supplica to Our Lady Salus Populi Romani, in the Piazza of Santa Maria Maggiore, at the heart of Rome.

Br. Bugnolo has been leading this Supplica since January 26, 2020, at the request of devotees of Bl. Ann Catherine Emerich, who in 1820 and 1822 saw Rome in a future age with 2 popes, one good and silenced, another evil and servant of the Masonic Order.  In that vision, Our Lady promised the downfall of the Church of Darkness if the faithful of the city of Rome gathered at Her Basilica — the oldest church in Christendom dedicated to Her — and asked for this grace, by praying the Our Father with arms extended.

The scandalous violation of constitutional and human rights was reported extensively on FromRome.Info (see our reports for May 2021) and by many other news outlets and other platforms. The news went viral in the days following May 1, and reached more than 45 million.  The event is now universally known in Italy and in many nations abroad.

During his interviews following the event, Brother Bugnolo promised to criminally denounce the 12 policemen and women of the Roman Municipal Police force, the primary perpetrators, and the 2 State Police, who consented to the violations by failing to intervene when requested by Br. Bugnolo and others to do so.

This afternoon, Br. Bugnolo fulfilled his promise by depositing a detailed criminal complaint against the accused.  Seeing that the perpetrators and accomplices were armed at the time, in Italian law they could be subject to long prison terms if found guilty on any of the criminal charges.

As of today, Br. Bugnolo has filed criminal complaints against 12 State Policemen, 12 City Police, and 4 Carabinieri.  All of Br. Bugnolo’s complaints have been directed at defending the rights of every citizen and resident of Italy against the sanitary dictatorship established in Italy since March of 2020.

Due to privacy laws, though, FromRome.Info cannot publish the complaint, which contains the personal identifying information and addresses of other persons, it will keep its readers up to date as this complaint and any subsequent investigation or trials follow.

Since May, Policemen generally flee when seeing Br. Bugnolo in the street. He now has certified his reputation as the baddest friar in the Eternal City. May God be praised!

Br. Bugnolo’s next great battle here in Rome is to establish a Traditional Mass Center in communion with Pope Benedict XVI. If you would like to help him, please make a generous donation here.

 Autorstwa Andrea Cionci*

*historyk sztuki i włoski dziennikarz

Drodzy Czytelnicy z Polski,

uporządkowaliśmy pewne obiektywne i niepodważalne fakty dotyczące rzekomego reyzgnacji papieża Benedykta XVI. Pojawia się sytuacja absurdalna lub dająca się wyjaśnić tylko przez szokującą, ale spójną hipotezę, zwaną “Planem B”.

Postanowiliśmy przetłumaczyć poniższy tekst na język polski, tak aby ostatni prawdziwie katolicki naród w Europie mógł być o tym poinformowany.

Nasza rekonstrukcja stara się zaoferować możliwie logiczne wyjaśnienie tych faktów. Opiera się ona na pracach różnych prawników, teologów, dziennikarzy i została podjęta przez najbardziej autorytatywnych włoskich watykanistów, przetłumaczona na pięć języków przez międzynarodowe strony internetowe i blogi.

Tymczasem, oto fakty.

Deklaracja rezygnacji papieża Ratzingera z 11 lutego 2013 r. kryje w sobie szereg zagadnień prawnych dotyczących kanonów 124, 332 § 2, 188, 17 Kodeksu Prawa Kanonicznego.

Począwszy od inwersji między munus a ministerium, poprzez przesunięcie daty rezygnacji, aż do ogólnych wątpliwości: według różnych kanonistów zrzerezygnacja jest aktem całkowicie nieważnym.

Nie mówiąc już o instytucji tak zwanego “papieża emeryta”, radykalnie kwestionowanej – jednogłośnie – przez uczonych o międzynarodowej renomie (Boni, Fantappié, Margiotta-Broglio, de Mattei…): papież emeryt nie istnieje, a raczej pokrywa się z papieżem.

Benedykt XVI przez osiem lat powtarza, że “jest jeden papież”, nigdy nie wyjaśniając, który z nich. Udowodniono, że Vatican News przypisał Benedyktowi XVI cudzysłów “papież jest jeden i jest nim Franciszek”, podczas gdy słowa te należały do dziennikarza Massimo Franco z Corriere della Sera.

Benedykt XVI zachowuje białą szatę i usprawiedliwia się w książce Seewalda Ostatnie rozmowy, mówiąc, że było to “praktyczne rozwiązanie, ponieważ nie miał innego ubrania”. Zachowuje on inne prerogatywy pontyfikalne, takie jak P.P. po imieniu papieskim (Pater Patrum) i możliwość udzielania błogosławieństwa apostolskiego. W swoich książkach-wywiadach używa majestatycznej liczby mnogiej. Mieszka w Watykanie i wypowiada się na poważne tematy doktrynalne.

Zwróciłem uwagę na to, że w jego pisemnych oświadczeniach z ostatnich ośmiu lat zawsze występuje naukowa i wystudiowana dwuznaczność: każde jego zdanie można interpretować na dwa różne i odzwierciedlone sposoby (jeden przeciwny drugiemu).  Jak wtedy, gdy mówi: “Moim fanom jest przykro z powodu mojego wyboru, ale ja jestem spokojny i mam spokój z samym sobą”.

Zdanie, które można interpretować na dwa różne sposoby, także zgodnie z hipotezą, o której napiszę poniżej. 

W Deklaracji rezygnacji znajdują się dwa poważne błędy w języku łacińskim i około 20 innych niedoskonałości, które zostały natychmiast zdemaskowane w prasie przez wybitnych łacinników, takich jak Luciano Canfora i Wilfried Stroh.

W 2016 r. papież Ratzinger oświadczył Corriere della Sera to, co zostało już napisane w “Ultime conversazioni”, książce, w której wywiad przeprowadził Peter Seewald, a mianowicie, że on we własnej osobie napisał Declaratio po łacinie w ciągu dwóch tygodni, ponieważ “bardzo dobrze zna łacinę i nie chciał popełnić błędów, pisząc po włosku.” Dokument przeszedł w tajemnicy papieskiej przez Sekretariat Stanu – pisze Ratzinger – który również “udoskonalił styl”.

Ostatnim odkryciem jest to, cytowane zawsze w “Ostatnich rozmowach” Petera Seewalda: 

Pytanie Seewalda: “Czy istniał wewnętrzny konflikt w związku z Twoją decyzją (o dymisji)?”

Odpowiedź papieża Ratzingera: “To oczywiście nie jest takie proste. Od tysiąca lat żaden papież nie podał się do dymisji, a nawet w pierwszym tysiącleciu był to wyjątek: z tego względu podobna decyzja musi być długo rozważana. Dla mnie jednak wydawało się to tak oczywiste, że nie było w tym bolesnego konfliktu wewnętrznego.”

I tak oto, w pierwszym tysiącleciu abdykowało sześciu papieży, a w drugim tysiącleciu czterech. Jak to jest możliwe? Benedykt XVI wie o tym bardzo dobrze, bo w 2009 roku poszedł pomodlić się przy grobie papieża Celestinus V, który abdykował w 1294 roku. Ratzinger może zatem odnieść się poprzez słowo “rezygnacja” jedynie do tych kilku papieży, którzy w pierwszym tysiącleciu byli zmuszeni do rezygnacji nie z munus petrinum, ale jedynie ministerium, praktycznego sprawowania władzy, ponieważ zostali wyparci przez antypapieży. W omawianym przypadku jednym z nich mógłby być Benedykt VIII, wypędzony przez antypapieża Grzegorza VI i dlatego tymczasowo zmuszony do rezygnacji z ministerium, zanim został przywrócony na tron jako prawowity papież. W rzeczywistości papież Benedykt w Declaratio rezygnuje jedynie z ministerium, a nie z munus, jak wymagałby tego kanon 332.2. Zatem, o ile nie poda innego wyjaśnienia, mówi nam on, że nadal jest papieżem, choć bez praktycznego sprawowania władzy. W rzeczywistości, w książkach Seewalda mówi się o abdykacji (Abdankung) tylko w przypadku papieży, którzy rzeczywiście abdykowali, podczas gdy w przypadku Benedykta XVI mówi się tylko o rezygnacji (Ruecktritt).

Jak można wyjaśnić te wszystkie dziwne i absurdalne fakty?

Istnieją tylko dwie hipotezy:

1) Papież Ratzinger nie zna dobrze łaciny, nie pamięta nic z historii Kościoła i praktycznie nie zna prawa kanonicznego, pomimo faktu, że on sam osobiście wprowadził dychotomię między munus i ministerium do prawa kanonicznego w 1983 r. wraz z Janem Pawłem II. Z czystej osobistej próżności, Benedykt upiera się przy noszeniu białej szaty i udawaniu papieża, nie będąc już papieżem, pozostając całkowicie obojętnym na udrękę i wątpliwości, które ogarniają tak wielu wiernych co do tego, kim jest papież. Trzeba też przyznać, że papież Ratzinger jest też nieco złośliwy i “bawi go” pozostawianie cienia wątpliwości co do tego, kto jest papieżem, utrudniając pracę swojemu następcy.

2) Jak to najpierw stwierdził teolog ksiądz Alessandro Minutella już od 2015 roku, a następnie potwierdziła jurysta Estefania Acosta w swoim traktacie “Benedykt XVI: papież emeryt? ” i od brata Alexisa Bugnolo, dziwne i nielogiczne zachowanie Benedykta XVI w ciągu następnych ośmiu lat jest przez niego celowo utrzymywane, abyśmy zrozumieli, że papież jest jeden i tylko on nim jest, ponieważ sam dobrowolnie zadbał o to, aby jego rezygnacja była prawnie nieważna. A to po to, aby pozwolić modernistycznemu Kościołowi ujawnić się, dać się poznać, ale potem zostać unieważnionym przez jedno tchnienie, gdy tylko odkryje się nieważność jego rezygnacji.  Wiadomo, że w 2012 r. był już pozbawiony władzy (do tego stopnia, że prezes IOR, Gotti Tedeschi, został wyrzucony bez wiedzy papieża), wiadomym jest z biografii cardynała Danneels’a, że jego wrogami byli kardynałowie mafii z San Gallo, do której kard. Bergoglio był mistrzem. Zgodnie z teorią tzw. “Planu B”, Benedykt XVI przekazał historii i prawu kanonicznemu nieważną rezygnację, aby oddzielić “pszenicę od plew” i doprowadzić do oczyszczającej Kościół schizmy. Włoski filozof Giorgio Agamben jest przekonany, że prawdziwym powodem jego rezygnacji było pragnienie obudzenia świadomości eschatologicznej. Rezygnacja byłaby prefiguracją separacji między “Babilonem” i “Jerozolimą” w Kościele. Zamiast angażować się w logikę utrzymania władzy, poprzez swoją rezygnację Ratzinger podkreśliłby duchowy autorytet, przyczyniając się tym samym do jego wzmocnienia. Teraz dopiero okaże się, kto opuści stolicę.

To szokująca teza, zdajemy sobie z tego sprawę. Poniżej poukładaliśmy wszystkie elementy puzzla od samego początku. Każdy paragraf posiada artykuł uzupełniający, który weryfikuje każdą kwestię. (Będziecie mogli przetłumaczyć go za pomocą jakiegoś automatycznego tłumacza, takiego jak Deepl.com). Czekamy na kogoś, kto będzie w stanie ułożyć je w inny sposób, ale te kawałki będą musiały dobrze do siebie pasować. W rzeczywistości bardzo trudno jest argumentować, że wszystkie pozorne niezdarności, niedbałość, niekonsekwencje Ratzingera, które – przypadkowo – wszystkie prowadzą do tego samego punktu, (tj. że nadal pozostał papieżem pod każdym względem) są tylko wynikiem przypadku. Jest to kwestia obliczania prawdopodobieństwa.

Nie mamy z góry przyjętych stanowisk, ułożyliśmy jedynie fakty zgodnie z logiką. Do was należy ocena i, ewentualnie, użyteczne zakwestionowanie.

Nie można jednak dalej udawać, że ta kwestia nie istnieje. Jeśli Benedykt nie zrzekł się ważnie, konklawa w 2013 roku byłaby nieważna, Franciszek byłby antypapieżem, a cała linia jego następców byłaby antypapieżami. Tak więc Kościół katolicki byłby skończony na zawsze, przynajmniej taki, jakim go znamy, chyba że zostanie rzucone światło na rezygnację Benedykta. Sprawa jest niewygodna, zdajemy sobie z tego sprawę, faktem jest że wszyscy uciekają, gdy tylko się o niej wspomina, ale który poważny dziennikarz może wziąć na siebie odpowiedzialność milczenia w obliczu tak sensacyjnych, niewytłumaczalnych dowodów? Katolicy jeszcze mniej, a ludze kościoła są zobowiązani przez wyraźny kanon do poszukiwania prawdy i jej głoszenia.

Uważamy, że warto stawić czoła tej kwestii i wyjaśnić ją, również po to, by chronić wiarygodność Franciszka i jego następców. W końcu czego tu się bać, skoro wszystko jest w porządku?

Ostatnią nadzieją jest to, że kraj Jana Sobieskiego i św. Jana Pawła II podejmie działania, aby raz na zawsze wyjaśnić tę kwestię.

Możliwa rekonstrukcja “planu B” papieża Benedykta XVI.

Nieważna rezygnacja celowa: badamy tezę adwokata Acosty i różnych teologów

1. Niewygodny papież

“Módlcie się, abym nie uciekł przed wilkami” – tak Benedykt XVI wzywał katolików na początku swego trudnego pontyfikatu w 2005 roku. Świat zresztą natychmiast zwrócił się przeciwko niemu: Kościół katolicki sprzed 16 lat, ze swoją dwumilenijną wiarą, swoją tożsamością i swoimi zasadami moralnymi, stanowił ostatnią przeszkodę w realizacji szeregu globalistyczno-progresywnych żądań.

Po wysoce kontrowersyjnym przemówieniu w Ratyzbonie (2006), które zamknęło drzwi dla jakiegokolwiek synkretyzmu religijnego, i po motu proprio Summorum Pontificum (2007), którym Ratzinger “przywrócił” Mszę w języku łacińskim, dając tym samym żywotny powiew świeżości Tradycji, wewnętrzna opozycja modernistycznego kleru – skupiona wokół lobby kardynałów znanego jako “Mafia z St. Gallen” – była teraz rozwścieczona i zdeterminowana, by przeszkadzać mu aż do doprowadzenia go rezygnacji, co zostanie dokładnie opisane przez Cardynała Danneels’a (jednego z członków “Mafii”) w swojej autobiografii z 2015 roku.

2. Annus horribilis

W 2012 roku sytuacja staje się nie do zniesienia: już zbyt wiele osób w Watykanie bojkotuje papieża, nie będąc mu posłusznymi, pokorny papież-teolog nie może nikomu ufać do tego stopnia, że nawet jego kamerdyner kradnie dokumenty z jego szuflad, a słynny skandal Vatileaks uwypukli ostrą wojnę między frakcjami w Kościele, a nawet wymyśli plan jego fizycznej eliminacji. Prezes IOR, Gotti Tedeschi, zostanie wyrzucony bez wiedzy Razingera, jak wynika z doniesień prasowych. Ale te rewelacje będą grać na korzyść Ratzingera, jak zobaczymy, poprzez uwydatnienie kontekstu, w którym będzie on musiał wybrać swoją ostatnią deskę ratunku (extrema ratio).

Wszystkie media, poza tym, są przeciwko niemu, przedstawiając go jako ponurego obskuranta, masakrując go poprzez przywoływanie prawdziwych lub rzekomych skandali pedofilskich (które teraz w magiczny sposób zniknęły).

3. Nadchodzi czas na “Plan B”

Z Kościołem całkowicie przeistoczonym przez globalistyczny modernizm i poddanym międzynarodowej presji, Benedykt decyduje się na ostateczny ruch mający na celu “oczyszczenie nie tylko w małym świecie Kurii, ale w całym Kościele”, jak sam wyjaśnił dziennikarzowi Peterowi Seewaldowi.

“Plan B” zaplanowany od wielu lat właśnie w obliczu ataku na papiestwo z wewnątrz Kościoła, zapowiadanego przez wiele proroctw i przez trzecią tajemnicę fatimską, o której Ratzinger był jednym z niewielu poinformowanych.

Papież organizuje więc coś, co można by strategicznie określić jako “plan oszustwa”, z “fałszywym celem” i “fałszywą rezygnacją”, aby odzyskać motywację autentycznie katolickiego ludu i definitywnie unicestwić wrogie siły w łonie Kościoła. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26771800/papa-ratzinger-terzo-segreto-fatima-ipotesi-specchio.html

4. “Fałszywy cel”: ministerium

Plan opiera się na rozwiązaniu wprowadzonym w 1983 r., gdy urząd papieski został podzielony – przez Jana Pawła II i kard. Ratzinger’a – na pojemnik i treść, munus i ministerium, czyli na boski tytuł i praktyczne sprawowanie władzy.

I właśnie to ostatnie jest prawdziwym prawniczym “fałszywym celem” prawnym, który należy zaoferować jego wrogom: zrzeczenie się ministerium, a nie munus, byłoby jak wmawianie ludziom, że szlachcic, hrabia, traci tytuł tylko dlatego, że rezygnuje z zarządzania swoimi dobrami. Wcale nie: hrabia zawsze pozostaje hrabią nawet bez ziemi i odwrotnie, administrator nie może zostać hrabią tylko poprzez zarządzanie majątkiem. Munus i ministerium nie są równoważne, nawet w językach obcych Watykan przetłumaczy to jednym słowem.

Tak więc, po dwóch tygodniach pracy, w styczniu 2013 roku, Ratzinger przygotował Declaratio, oświadczenie po łacinie liczące zaledwie 1700 znaków, w którym odwrócił te czynniki, zgodnie z “techniką lustra”: zamiast zrzec się munus, urzędu papieża, ponieważ ministerium (praktyczne sprawowanie urzędu) stało się dla niego męczące, ogłosił, że chce zrobić coś odwrotnego: zrzec się ministerium, ponieważ sprawowanie munus stało się dla niego męczące. Prawdziwa gra słów, ale z prawnego punktu widzenia mogłoby mu to pozwolić, co najwyżej, na mianowanie biskupa wikariusza, ale na pewno nie na rezygnację z funkcji papieża, którą to rolę zachowuje jako fundamentalny munus. (Istnieje co najmniej 5 publikacji na ten temat). TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26411995/un-testo-giuridico-della-avvocatessa-estefania-acosta-racconta-dimissioni-appositamente-scrite-invalide-da-benedetto-xvi-che.html

5. Powołanie do 28 lutego, godz. 29.00

Co więcej, Benedykt odkłada zrzeczenie się ministerium, wyznaczając je na 28 lutego, to dlatego kard. Sodano, zaraz po swojej Declaratio, bardzo wyraźnie daje do zrozumienia kardynałom, niemal obsesyjnie, że pozostanie papieżem do 28-go*. Ale to nie wszystko: Ratzinger podaje również “godzinę X”, od której nie będzie już papieżem, godzinę 29:00. To oczywiście literówka: chciał napisać 20.00, i faktycznie zostanie to poprawione, ale gazety będą przytaczać błąd, którym on podkreśla, jak ważna będzie ta niedogodna pora, kiedy ludzie zwykle jedzą kolację. *QUI

6. Papież emeritus jest papieżem

Czy zostanie ponownie kardynałem? Nie: później sprecyzuje, że zostanie “papieżem emerytem”, odnosząc się do faktu, że od lat 70-ych prawo kanoniczne pozwala emerytowanym biskupom pozostać biskupami – na poziomie sakramentalnym – stając się “emerytami”, czyli pozostawiając jedynie swoje funkcje praktyczne. W przypadku papieża, jednak, nie ma wymiaru sakramentalnego, ale jest wymiar ponadsakramentalny, który dotyczy urzędu, którego nikt na ziemi nie ma mocy zmienić ani podzielić. Tak więc ten, kto rezygnuje z urzędu papieskiego, nie może pozostać papieżem w żaden sposób, a papież, który rezygnuje tylko częściowo, w rzeczywistości, pozostaje papieżem we wszystkich intencjach i celach. Benedykt to wie, ale jego przeciwnicy nie. Ratzinger zatem celowo użył sztuczki “papieża emeryta”, wyrażenia nigdy nie wymienionego w Prawie Kanonicznym, aby utrzymać się na stanowisku papieża, a w międzyczasie pozostawić otwarte pole dla swoich wrogów.

TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26732422/papa-ratzinger-ein-leben-nuova-versione-fatti-dimissioni-volontariamente-invalidate.html

7. Utrzymuje białą szatę

Oto dlaczego, konsekwentnie, Benedykt zachowuje białą szatę, choć pozbawioną peleryny i przepasania, symbol dwóch praktycznych funkcji, których tylko faktycznie się wyrzekł: administrowania łodzią Piotrową i głoszenia Ewangelii. Watykańskiemu dziennikarzowi Tornielli, który zapytał go, dlaczego nie założył czarnej sutanny jako kardynał, odpowiedział, usprawiedliwiając się, że było to “rozwiązanie wybitnie praktyczne, biorąc pod uwagę, że nie miał do dyspozycji żadnego innego ubrania”. Fakt ten wzbudzi również w ostatnich czasach społeczne napiętnowanie kard. George’a Pell: “Papież, który zrezygnował, nie powinien nosić bieli i nie powinien publicznie nauczać. Może nie zrezygnował?

TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26620895/benedetto-xvi-veste-bianca-senza-fascia-mantella-perche.html?fbclid=IwAR1UulaYNj1LRJL-DZZU-wMp1ku38bofoIkdQ1HAWx7Apk15K5mBQimBBBQ i TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25518841/cardinale-george-pell-benedetto-xvi-torni-cardinale-questione-talare-bianca.html

8. Chciwość mafii z St. Gallen

Ratzinger dobrze zna swoich przeciwników, wie, że są oni chciwi władzy od lat 90-tych, kiedy to brali udział w tajnych spotkaniach w szwajcarskim mieście San Gallo. Nie jest przypadkiem, że w tych właśnie latach papież Wojtyła wydał konstytucję apostolską Universi dominici gregis, która automatycznie ekskomunikowała każdego kardynała winnego manewrów przedkonklawe. Ratzinger wie, że znajomość łaciny i prawa kanonicznego jego wrogów jest gorsza niż jego własna, i że w obliczu jego pozornej kapitulacji nie byliby zbyt subtelni. Przyjęliby każdy dokument mówiący o rezygnacji za pewnik.

W rzeczywistości, po Declaratio, mafia z San Gallo sięga gwiazd i każe watykańskiemu biuru prasowemu natychmiast ogłosić, że “papież złożył rezygnację”. Zaczyna realizować się to, co “przepowiedział” Ratzinger w końcowej części Declaratio, gdzie oświadczył, że rezygnuje z ministerium, ABY (“ut”) “od 28 lutego Stolica Piotrowa będzie nieobsadzona i będzie musiało być zwołane przez tych, którzy są do tego kompetentni, Konklawe dla wyboru nowego Pontefix Najwyższego”.

9. Błędy łacińskie

Gra jest jednak subtelna: istnieje ryzyko, że kwestia prawna, na której opiera się cały plan B, zostanie wkrótce zapomniana. Dlatego w Declaratio Benedykt zawarł kilka niekonsekwencji, które będą podtrzymywać w czasie żywą uwagę o nieważności dokumentu: przedewszystkim dwa rażące błędy w języku łacińskim: “pro ecclesiae vitae” (potem poprawione przez Watykan) i jeden wymówiony również słownie dokładnie na słowie kluczowym: “ministerio” połączone z “commissum“, podczas gdy powinien to być przymiotnik “commisso“. Znowu literówka w godzinie: 29.00 zamiast 20.00. Błędy popełnione celowo, jak również w celu dalszego unieważnienia rezygnacji jako nie napisanej “rite manifestetur“, tzn. “właściwie”, jak tego wymaga Kodeks Prawa Kanonicznego (Kan. 332, § 2), w sposób szczególny by skupić uwagę na dwóch głównych węzłach prawnych fałszywej rezygnacji: zrzeczenie się ministerium i odroczenie zrzeczenia się. Plan się udaje: błędy w składni zostają natychmiast uznane za “niedopuszczalne” przez latynistów, takich jak Luciano Canfora i Wilfried Stroh, a także przez Kardynała Ravasi, i odbije się pewnym echem w prasie, wraz z literówką w godzinie. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26637606/ratzinger-benedetto-xvi-errori-latino-dimissioni-corriere-esperto-latinista-ennesimo-indizi.html Błędy wynikające z pośpiechu? Niemożliwe: Ratzinger potrzebował dwóch tygodni na napisanie Declaratio, które zostało również z pełną łatwością zweryfikowane przez Sekretariat Stanu pod pieczęcią tajemnicy papieskiej.  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26758114/ratzinger-dimissioni-nuovi-dettagli-errori-declaratio-correzione-segreteria-stato-refusi-orario-ore-29.html

10. Pożegnanie o 17.30

Nadszedł więc 28 lutego, Benedykt wykonał teatralny lot helikopterem (miał powiedzieć Seewaldowi, że to część “scenariusza”), aby wszyscy mogli zobaczyć, jak opuszcza Watykan, a o 17.30 pojawił się na balkonie Castel Gandolfo, aby pożegnać się ze światem. Nieprzypadkowo wybrał godzinę 20:00, kiedy wszyscy jedli kolację, co dało mu motywację, by uprzedzić pożegnanie o 17:30. Z Castel Gandolfo precyzuje: “Będę papieżem do godziny 20.00, potem już nie”.

Potem się wycofuje, nadeszła godzina 20.00, ale nie podpisał żadnego dokumentu, ani niczego innego publicznie nie zadeklarował. Usprawiedliwia się, mówiąc, że od godziny 17:30 nie jest już papieżem, zaczynając od publicznego pożegnania. Błąd: ponieważ od 17:30 do 20:00 jest on nadal papieżem, mógł bardzo dobrze zmienić zdanie, a zatem jego zrzeczenie się ministerium, już bezużyteczne dla celów rezygnacji z funkcji papieża, musiałoby koniecznie zostać potwierdzone albo podpisem, albo inną publiczną deklaracją. Ale tak się nie dzieje. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26613561/ratzinger-dimissioni-sempre-annunciate-mai-ratificate-carlo-pace-spiega.html?fbclid=IwAR0Dc5T82uWN6UbK_2yKu5epxQ8VQwVUZppYDS5GJLiICjgIY09CnkVoim8

11. Koncentrat unieważnienia prawnego

Podsumowując, jego Deklaracja Rezygnacji jest absolutnie nic nie warta jako dymisja, ponieważ nie można zrzec się tytułu boskiego pochodzenia, zrzekając się administracji, a co więcej, taka rezygnacja, napisana nie prawidłowo, nie jest nawet ratyfikowana. Według niektórych kanonistów, wyrzeczenie musi być tak samo równoczesne jak wybór. Gigantyczny żart. W rzeczywistości Benedykt przyzna za Seewaldem, że wybór 11 lutego na Deklarację połączył “wewnętrznym ogniwem” święto Matki Bożej z Lourdes, święto św. Bernadetty, jego urodzin i… pierwszy poniedziałek karnawału. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26699363/ratzinger-sottotesto-libro-intervista-ultime-conversazioni-peter-seewald.html

12. Mafia z San Gallo wybiera antypapieża

Tylko nieliczni zauważają niekonsekwencje, a mafia z San Gallo jedzie dalej jak pociąg. W końcu, 13 marca, poprzez popychankę, z piątym nieprzepisowym głosowaniem, udało im się wybrać swojego mistrza, jezuitę kardynała Bergoglio, który już wcześniej był bardzo nielubiany w Argentynie za swoje metody i doktrynalne ekstrawagancje. W ten sposób nowy papież zostaje ogłoszony światu. Franciszek wyszedł, bez czerwonej peleryny, w towarzystwie Kardynała Danneels’a: jego styl jest bardzo swobodny i w krótkim czasie, dzięki mediom sponsorowanym przez znane potęgi, natychmiast zdobywa entuzjastyczną przychylność tłumów. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/22269917/bergoglio_papa_francesco_ratzinger_teologia_modernisti_tradizionalisti_strategia_concilio_vaticano_teologia.html

13. Rozpoczyna się transformacja katolicyzmu

Natychmiast rozpoczyna stopniowy demontaż doktryny katolickiej, aby dostosować ją do pojemnika nowej uniwersalnej religii dla Nowego Porządku Świata, projektu otwarcie popieranego przez Bergoglio w wywiadzie dla La Stampa z 15 marca 2021 roku. “Zmarnowalibyśmy kryzys, zamykając się w sobie. Zamiast tego, budując nowy porządek świata oparty na solidarności…”.

W końcu nie ma się czemu dziwić: skoro Ratzinger nigdy nie ustąpił, to Bergoglio jest antypapieżem. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/23334769/ratzinger-rinuncia-invalida-sospetti-esilio-ratisbona-gaffe-comunicative-nuovo-ordine-mondiale-avvenire-scola-massoneria.html

14. Benedykt nadal jest papieżem

Podczas gdy część zwykłych katolików (pogardliwie nazywanych przez główny nurt “tradycjonalistami”) zaczyna reagować przeciwko Bergoglio (a niektórzy nawet przeklinają Ratzingera), papież Benedykt XVI nadal zachowuje się jak papież we własnej osobie, choć bez niektórych praktycznych funkcji swojej władzy. Oprócz zachowania białej szaty, nadal mieszka w Watykanie, używa majestatycznej liczby mnogiej, podpisuje się Pontifex Pontificum i udziela apostolskiego błogosławieństwa.

W rzeczywistości, mimo że Ratzinger skutecznie zrezygnował z administrowania łodzią Piotrową, pojawia się od czasu do czasu, podpisuje kilka książek, pisze, modli się, udziela wywiadów, poprawia Bergoglio w kwestii celibatu księży, (mimo że wkrótce potem wykorzenią jego ulubioną winnicę).  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/22458850/papa_benedetto_emerito_aborto_gay_catechismo_chiesa.html

15. Dwuznaczność “naukowa”

We wszystkich wywiadach Ratzinger zachowuje niski profil, a przede wszystkim absolutną, naukową ambiwalencję w słowach. Nigdy nie mówi, że zrezygnował z funkcji papieża, ani nie mówi, że papieżem jest Franciszek, ale przez osiem lat, granitowo, powtarza, że jest tylko jeden papież. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26597971/scritto-di-benedetto-xvi-completo-come-leggere-piu-attentamente-un-significato-opposto-il-papa-e-lui-bergoglio-e-solo-cardi.html

16. Wymuszanie na prasie głównego nurtu

Jednomyślność chce za wszelką cenę twierdzić, że ten jeden istniejący papież, o którym mówi Benedykt, to Franciszek, więc zrównane z nią gazety starają się budować narrację na jego cytatach, próbując nimi manipulować. Nawet Vatican News z 27 czerwca 2019 r. posuwa się do tytułu: “Benedykt XVI: papież jest jeden, Franciszek”, podając zamiast tego tylko osobistą myśl Massimo Franco z Corriere della Sera TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26391704/papa-ratzinger-benedetto-xvi-da-otto-anni-tentano-fargli-dire-quello-che-non-vuole.html

17. Mafia z San Gallo ujawnia się

Podczas gdy Bergoglio rozprzestrzenia się ze swoim nowym ultra-modernistyczno-światowym Kościołem, w 2015 roku “głęboki Kościół”, jak określiłby go biskup Viganò, popełnia wielki błędny krok: kardynał Godfried Danneels, prymas Belgii i trzon mafii z San Gallo (do tego stopnia, że pojawił się z Bergoglio w dniu wyborów), szczerze wyznaje w jednej swojej autobiografii, jak modernistyczne lobby dążyło do tego, by zmusić Benedykta do rezygnacji i zaproponować na jego miejsce kardynała Bergoglio. Wypowiedzi te potwierdzają to, co już wcześniej stwierdził dziennikarz Austen Ivereigh, wywołując ogromne zakłopotanie, ale nie są zaprzeczane. Książka Danneelsa sprzedawała się jak ciepłe bułeczki (ostatni używany egzemplarz sprzedano na Amazonie za 206 euro), ale druk nie został wznowiony ani przetłumaczony na język włoski. Belgijski kardynał zniknął ze sceny i zmarł cztery lata później.  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25566325/don-minutella-pietro-dove-sei-pamphlet-teologo-massimo-franco-enigma-papa-francesco.html

18. Obrona bp. Sciacca

W sierpniu 2016 roku, Mons. Giuseppe Sciacca, czołowy watykański kanonista, w wywiadzie przeprowadzonym przez Andrea Tornielli, twierdził, że rezygnacja Ratzingera była ważna, ponieważ munus i ministerium dla papieża są niepodzielne. Według innych kanonistów, nie jest to prawdą, a jeśli już, to jest to cel własny, który dokładnie pokazuje, że Ratzinger nie mógł abdykować, zrzekając się jedynie ministerium. W rzeczywistości, historia papieży w pierwszym tysiącleciu pokazuje, że mogą oni czasami abdykować z władzy, pozostając papieżami, zwłaszcza z powodu antypapieża.

19. Odpowiedź Benedykta dla Corriere 

Trzy tygodnie później, w zawoalowanej odpowiedzi, Ratzinger opublikował w Corriere list, będący streszczeniem ostatniego wywiadu z Peterem Seewaldem, “Ostatnie rozmowy”, w którym zaczął od stwierdzenia mówiąc, że on sam jest doskonałym łacinnikiem i że napisał Declaratio własnoręcznie po łacinie, aby nie popełnić błędów.

Absurdalne, skoro błędy zostały publicznie skorygowane przez znanych łacinników zaraz po Declaratio. Jest to jeden z wielu znaków pozornej niekonsekwencji, które Benedykt celowo wysyła na zewnątrz, aby zwrócić uwagę na prawne węzły “rezygnacji”. Ale cały wywiad dla Corriere można zinterpretować odwrotnie.  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26637606/ratzinger-benedetto-xvi-errori-latino-dimissioni-corriere-esperto-latinista-ennesimo-indizi.html?fbclid=IwAR1Jm-1GluspiF0CguRNQjOgamNennUXexVwkGO3RikdQfX1p9SWRer__ks

20. Pierwsze wyniki planu B

Jednak już trzy lata później, w 2019 r., subtelne zabiegi Benedykta XVI przynoszą pierwszy rezultat: włosko-amerykański franciszkanin brat Alexis Bugnolo, wybitny latynista i ekspert co do prawa kanonicznego, rozumie, że łacińskie błędy w Declaratio zostały wprowadzone celowo, aby zwrócić uwagę na dokument kanonicznie nieważny. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/23247982/benedetto-xvi-ratzinger-rinuncia-bergoglio-declaratio-2013-dimissioni-abdicazione-munus-ministerium-bugnolo.html

Libero oferuje wyłączność na tę interpretację, która obiega cały świat, ale w odpowiedzi, z Watykanu przychodzi tylko milczenie i obelgi ze strony dziennika włoskich biskupów Avvenire, który nazywa nas “imbecylami”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/23298928/silenzio-declaratio-rinuncia-papa-benedetto-ratzinger-cei-insulti-fra-bugnolo-munus-ministerium-invalidita-diritto-canonico.html

21. Bergoglio za bardzo pociąga za sznurek

Cyasz dojrzewają, tymczasem Franciszek eksponuje się coraz bardziej: intronizuje Pachamamę w Bazylice Świętego Piotra, inauguruje nowe litanie loretańskie z Maryją “ulgą dla migrantów”, deklaruje się jako zwolennik związków cywilnych, zmienia Ojcze nasz, wstawia do mszału rosę wspólną dla kultury ezoteryczno-masońskiej, ustawia dziwną szopkę na Placu Świętego  Piotra dziwną ezoteryczną szopkę, z rogatą postacią z czaszką na hełmie, krótko mówiąc, nacięga zbytnio sznur, tak bardzo, że znany watykanista Aldo Maria Valli opublikował szokujący artykuł zatytułowany “Rzym jest bez papieża”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25873974/sacrifici-umani-studiosi-spiegano-tutto-su-pachamama.html  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/23355254/papa-francesco-maria-sollievo-migranti-litanie-sfregio-oppositori.html  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25013391/birra-fast-food-applaudono-dichiarazioni-bergoglio-unioni-civili-alcol-e-cibo-spazzatura-provocano-milioni-di-morti-nel-mond.html  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25354748/nuovo-messale-bergoglio-domenica-prossima-in-vigore-politicamente-corretto-contro-teologia-san-tommaso-rugiada-massoneria-al.html  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/25534079/guerriero-presepe-castelli-a-san-pietro-ha-corna-e-un-teschio-in-fronte-media-censurano-pubblico-inferocito-insulti-social.html  TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26278178/aldo-maria-valli-roma-senza-papa-

22. Kurier podejmuje działania naprawcze

Panika w Santa Marta: Massimo Franco z Il Corriere przyjeżdża, aby przeprowadzić wywiad z Ratzingerem i zatamować przeciek. Benedykt XVI udziela serii kolejnych perfekcyjnie dwulicowych odpowiedzi: mówi, że “jego nieco fanatyczni przyjaciele nie zaakceptowali jego wyboru, którego dokonał w sposób wolny, on jest w pokoju z samym sobą i jest tylko jeden papież”. Franco interpretuje jego wypowiedzi jako: “Zrezygnowałem chętnie z funkcji papieża; moi fani nie mają racji, uważając mnie za papieża; papież jest tylko jeden i jest nim Franciszek”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26378596/benedetto-xvi-intervista-corriere-della-sera-papa-uno-solo.html

23. Wyraźny podtekst Benedykta

W rzeczywistości sens słów Ratzingera mógłby być również następujący: “Moi przyjaciele nie zrozumieli, że oszukuję modernistów i zrobiłem to z pełną świadomością, dlatego jestem spokojny o swoje sumienie. Papież jest jeden i to ja nim jestem”. Ta historia o tym, że papież jest tylko jeden, ale nigdy nie wiadomo który, staje się już zbyt powtarzalna i skłania nas do sprawdzenia poprzednich wywiadów. Pojawia się skrupulatna i “naukowa” dwuznaczność, która trwała przez lata.     TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26378596/benedetto-xvi-intervista-corriere-della-sera-papa-uno-solo.html

24. Mianowanie “ambasadora

Tak więc, aby zareagować na zwykłe nieporozumienia z Corriere i zachęcić tych, którzy podążają właściwą drogą, papież Benedykt, kilka dni później, przyjmuje prezesa organizacji charytatywnej i mianuje go “ambasadorem” (nawet chociażby duchowo). Choć na poziomie symbolicznym, jest to jednak akt panującego papieża. Kolejny wyraźny sygnał dla “swoich”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26582795/ratzinger-benedetto-xvi-visita-ignorata-lorenzo-festicini-ambasciatore.html

25. Rozumiesz grę w lustro

Z wywiadów z Corriere przechodzimy do lektury książek z wywiadami Petera Seewalda i odkrywamy, że wszystkie one mają przeciwstawny i spójny podtekst. Każde zdanie skonstruowane jest z naukową wprawą, by odsłonić – często ze smakowitą ironią – rzeczywistość nieważnej rezygnacji tym, którzy chcą ją zrozumieć.    TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26699363/ratzinger-sottotesto-libro-intervista-ultime-conversazioni-peter-seewald.html  i TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26732422/papa-ratzinger-ein-leben-nuova-versione-fatti-dimissioni-volontariamente-invalidate.html

26. Jeden z nich odkrywa bardzo wyraźne odniesienie historyczne: Benedykt VIII

Fundamentalny szczegół wyłania się, gdy w “Ostatnich rozmowach” w 2016 roku Benedykt XVI, za zawoalowanym, ale bardzo precyzyjnym odniesieniem historycznym, oświadcza, że zrezygnował jak papież Benedykt VIII, Teofilatusa z hrabiów Tusculum, który w 1012 roku został zmuszony do zrzeczenia się ministerium z powodu antypapieża Grzegorza VI: jednoznaczny sygnał. Z jego książek-wywiadów wyłaniają się stopniowo inne szczegóły, a na Libero podkreślamy również, skąd Ratzinger mógł czerpać inspirację dla swojej strategii “lustra”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26691243/benedetto-xvi-errore-storico-messaggio-papa-antipapa.html

27. Oczekiwana dynamika 

Benedykt wie, że jego gra jest niezwykle subtelna, ale pozostawił kilka bardzo oczywistych sygnałów alarmowych. Wiedział, że elementy układanki będą się powoli składać w całość, a Głęboki Kościół wyjdzie na jaw, samoistnie rujnując się, tonąc w skandalach, sprzecznościach doktrynalnych i ostrych konfliktach wewnętrznych. W tej hipotezie Ratzinger wiedział z góry, że modernistyczny antypapież, ze swoimi globalistycznymi i już nie katolickimi reformami, napełniłby katolicki lud przerażeniem.  On wiedział, że nie będzie wspomagany przez Ducha Świętego, ani przez logikę Logosu. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/news/personaggi/25073261/papa-francesco-monsignor-vigano-questa-non-e-chiesa-cristo-ma-antichiesa-massonica.html

28. Na co czeka Benedykt

Benedykt czeka nadal, spokojnie, w modlitwie i kontemplacji, komunikując się ze światem zewnętrznym poprzez swoje bardzo precyzyjne i chirurgiczne słowa: czeka, aż kardynałowie i biskupi otworzą oczy.

Nie mówi otwarcie: nawet gdyby udało mu się dziś powiedzieć publicznie prawdę, szybko zostałby uciszony pod pretekstem starczego majaczenia. Nie ma on nawet prawa powiedzieć, czy zrzeczenie się jest ważne czy nie, kardynałowie i kanoniści muszą to sprawdzić. On jedynie złożył historii nieważny dokument. To naród katolicki musi się nawrócić, musi ZROZUMIEĆ i DZIAŁAĆ. To właśnie duchowieństwo musi otrząsnąć się z inercji, odkrywając na nowo odwagę, męstwo, heroizm wiary. Dlatego nigdy nie będzie mówić wprost. Nie ma sensu mieć na to nadziei. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/24974299/cardinali-perche-vestono-rosso-forse-solo-fashion.html

29. Rozwiązanie na wszystko: synod wyjaśniający

Rozwiązanie leży więc tylko w rękach biskupów. W historii były już zwoływane synody (Sutri, Melfi V), aby ustalić z całą pewnością, który z dwóch lub więcej papieży jest tym prawdziwym.

Ratzinger wie, że podczas takiego spotkania rzeczywistość zostanie ujawniona: antypapież i wszystkie jego działania, nominacje, zmiany doktrynalne i liturgiczne rozpłyną się w powietrzu. Będzie tak, jakby nigdy nie istniały. Śmierć go nie martwi: jego rezygnacja pozostanie na zawsze nieważna, tworząc historyczną cezurę w sukcesji papieskiej.

Tymczasem Bergoglio, ze swej strony, już naznaczył przyszłość nowego Kościoła, mianując lawinę “swoich” 80 kardynałów, którzy w większości uzbroją następne konklawe. Po antypapieżu Franciszku z pewnością nie będzie już innego papieża, jak łudzą się niektórzy tradycjonaliści. Raczej nieważne konklawe, złożone z nieważnych kardynałów, wybrałoby kolejnego antypapieża. Historia odnotowuje antypapieża Anakleta II, którego następcą był w rzeczywistości inny antypapież, Wiktor IV. Aż przyszedł święty Bernard z Clairvaux, aby wszystko naprawić.

Jeśli więc na wyrzeczenie Benedykta nie zostanie rzucone światło, Kościół katolicki, jaki znamy, będzie skończony na zawsze.

Synod natomiast będzie wielkim katolickim kontrreformatorem, czerwonym przyciskiem, który pozwoli oczyścić Kościół – w zamyśle Ratzingera – poprzez oddzielenie katolickiego modernizmu od Kościoła, jednając Europę i Zachód z ich chrześcijańskimi korzeniami. To przejście między dwiema epokami, i jak sam powie Seewaldowi: “Nie należę już do starego świata, ale nowy w rzeczywistości jeszcze się nie zaczął”. TUTAJ https://www.liberoquotidiano.it/articolo_blog/blog/andrea-cionci/26699363/ratzinger-sottotesto-libro-intervista-ultime-conversazioni-peter-seewald.html

30. “Mali” będą bohaterami

Benedykt XVI, jedyny Wikariusz Chrystusa (Bergoglio zrzekł się tego tytułu) wie, że zbawienie, o wiele wcześniej niż od prałatów i wielkich mediów, przyjdzie od maluczkich, od czystych sercem, umysłem i ciałem: mali zakonnicy i odważni księża, którzy ekskomunikują się, aby pozostać mu wiernymi, mali dziennikarze, mali prawnicy i teologowie, którzy publikują na własną rękę, mali youtuberzy i blogerzy, mali tłumacze, graficy i typografowie, zwykli czytelnicy, którzy dzielą się artykułami na portalach społecznościowych, każdy w swojej nieskończonej małości wnosi swój wkład: wszyscy ludzie bez środków i bez wsparcia, którzy poświęcają się i przegrywają osobiście, aby szerzyć prawdę jak ogień. Ostatnia “krucjata ubogich” dla ratowania samego Kościoła.

Nie. Benedykt XVI nie uciekł przed wilkami. Nawet przed tymi przebranymi za owieczki.

***

To jest możliwa rekonstrukcja. Jak dotąd nikt nie był w stanie znaleźć innego wątku dla tych wszystkich faktów. Miejmy nadzieję, że ktoś to zrobi. Dobra robota.

Kan. 748 – §1: Wszyscy ludzie są zobowiązani do poszukiwania prawdy w sprawach dotyczących Boga i Jego Kościoła, a poznawszy ją, są związani prawem Bożym i mają prawo ją przyjąć i zachowywać.

Introduction by Br. Alexis Bugnolo

The true Vicar of Jesus Christ, moved by the Holy Ghost, has responded to the attempt by Bergoglio to eliminate the Ancient Roman Mass, in the document, Traditionis Custodes.

Pope Benedict XVI’s comments were contained in an interview he granted to the German Publication, Herder Korrespondenz, for their August 2021 edition.

The import and significance of this interview, as regards not only the conflict between the AntiPope and AntiChurch of Jorge Mario Bergoglio, and the true Catholic Church led by Pope Benedict, was exposed and explained in a lengthy print article in today’s Libero, on p. 12 (to read the original click on the image above).

Here I will only speak to the central issue in the interview.

The Holy Father criticizes the leaders of the Church and Church institutions in Germany, faulting them for acting without any inner or spiritual cohesion with the Church, the Gospel or Her teaching through the ages. He urges the Faithful to remain faithful to the spirit of the Church and not to the unfaithful leaders of the Church of today. His position is not far from that of the late Archbishop Marcel Lefebrve, which is why this talk is causing a earthquake here in Rome and throughout Europe.

Pope Benedict XVI is putting his finger on the loss of faith in modern times. And giving sound guidance for the faithful to stop obeying faithless leaders and resist them.

But the Holy Father goes much further. In a succinct German phrase, he distinguishes between those who hold “ecclesiastical offices” and those who are in communion with the Church spiritually. And He tells the faithful to remain in communion with the latter NOT the former.

This entire counsel is exactly that which Andrea Cionci has discerned in Pope Benedict’s Declaratio of February 11, 2013 and his subsequent behavior and authentic statements.

I consider this intervention by the Holy Father to be also an approving response to my international appeal to establish a Traditional Mass Center at Rome, in communion with the Holy Father, where ALL the masses and prayers will be said UNA CUM PAPA BENEDICTO. You can join in this Holy work, here.

You can read the entire by Cionci in full by clicking the image above. FromRome.Info will try to publish an English translation of Cionci’s article tomorrow.

Editor’s Note: The entire German text of the original publication is not available for FromRome.Info to republish. But if one of our readers is fluent in German, and can write a complete summary with citations for our readers in English, I can make the original available to him/her in PDF.